
Toen ik acht jaar was ben ik begonnen bij Excelsior.
Vroeger was het heel gewoon; als je van muziek hield ging je een instrument bespelen. In mijn geval was dat een Bugel.
Ik heb dat ruim negen jaar gedaan, toen kreeg ik andere verplichtingen.
Toch zijn er wel dingen blijven hangen uit die tijd. Bijvoorbeeld dat het bij de Taptoe in Garderen zo heet was dat je maar met je tenen moest jubelen om niet flauw te vallen. En dat als we de Veluwse wandeltocht in Nijkerk liepen daarna heerlijke nougat kregen. Mmmm! En ook die vreselijke blauwe pakjes, met hele korte rokjes. Maar dat was nu eenmaal zo.
“Vreselijke blauwe pakjes met hele korte rokjes”
Na ruim 30 jaar ben ik samen met een vriendin gevraagd om bij de Peppernuts te komen spelen. Ik dacht van oei, dat kan ik niet meer, maar je verleert het niet en ik vond het eigenlijk best leuk. Ik zou met kerst nog mee doen omdat ze te weinig bugels hadden en daarna stoppen. Het begon toch te kriebelen om te blijven en zo ben ik nu alweer vier en half jaar lid!
Ik denk nog niet aan stoppen want het spelen blijft leuk, het is ontspanning en een stukje gezelligheid met z’n allen. Zolang het nog kan en lukt, blijf ik voorlopig muziek maken.
